Dowiedz się jaka jest historia roweru

Co to jest szytka?
17 kwietnia 2019
Historia firmy Shimano
19 kwietnia 2019

Historia roweru sięga i rozpoczyna się już w czasach antycznych. Freski pojazdów, które mogą zostać z powodzeniem uznane za praprzodków obecnego roweru, obecne są na relikwiach odnalezionych na terenie starożytnego Egiptu i Babilonii. Można uznać, że pierwszym wynalazcą roweru był Leonardo da Vinci, który na jednym ze swoich szkiców przedstawił dwukołowy pojazd wyposażony w kierownicę i przekładnię łańcuchową. Szkic został wykonany w 1493 r. i jednoślad na nim przedstawiony jest łudząco podobny do współczesnego roweru. Niestety projekt nie został zrealizowany z powodu możliwości ówczesnej techniki, które nie pozwalały na skonstruowanie ani przekładni łańcuchowej, ani łożyska kulkowego widocznego na rysunku Leonarda da Vinci.

Pierwszymi udokumentowanym przodkami roweru były maszyny do biegania de Sivrac’a, które pojawiły się pod koniec XVIII wieku w Paryżu, a ich wynalazcą był Francuz de Sivrac.

Były to pojazdy, w których jeździec poruszał się do przodu, odpychając się nogami od ziemi. Przypominały one dzisiejsze rowery dziecięce. Jak pokazuje historia roweru pojazdy te wykonane były z drewna i składały się z dwóch kół połączonych żerdzią, na której umocowane było stabilne siedzisko. Pojazd niestety nie zachwycał swoją funkcjonalnością. Działo się tak z tego powodu, że przedni widelec był całkowicie nieruchomy, więc w przypadku chęci zmiany kierunku jazdy było się zmuszonym do zejścia na ziemię i ustawiania maszyny w odpowiednim kierunku do jazdy. Podczas jazdy wyglądano, jak gdyby się biegło, stąd właśnie powstała nazwa pojazdu, czyli maszyna do biegania. Maszyna nie zyskała sobie zbyt wielu zwolenników, jednak odegrała bardzo istotną rolę w historii rozwoju roweru, gdyż kolejni inżynierowie bazowali na jej formie i wprowadzali własne ulepszenia.

Kolejną istotną zmianę w historii roweru dokonał w 1816 r. niejaki Freiherr Karl von Drais de Sauerbrun. Zastosował on wówczas obrotowy widelec przedni w maszynie do biegania, który został połączony z kierownicą. Wprowadzenie tej modyfikacji pozwalało na skręcanie bez konieczności zsiadania z pojazdu. To ulepszenie zdecydowanie poprawiło komfort używania tej maszyny. Oryginalny egzemplarz nazwany został od nazwiska konstruktora „draisinne”, czyli drezyna. Można go oglądać w muzeum w Karlsruhe. Następnie konstruktor starał się zniwelować wagę pojazdu. W kolejnych modyfikacjach udało mu się zmniejszyć wagę do 20 kg, dzięki czemu prędkość wzrosła do 15 km/h. Freiherr Karl von Drais de Sauerbrun opatentował swoją konstrukcję. Stworzył on również uruchamiany linką hamulec ręczny, jak również siodełko z regulowaną wysokością. Wielkim osiągnięciem Freiherr Karl von Drais de Sauerbruna było pokonanie swoją maszyną 12 czerwca 1927 roku drogi między Mannheim a Schwetzinger, na której osiągnął on średnią prędkość 15 km/h. Tę datę uznaje się obecnie na datę powstania pierwszego roweru. Konstrukcja Freiherr Karl von Drais de Sauerbruna zyskała sobie sporą popularność na świecie, głównie za sprawą Dennisa Johnsona, który rozpoczął produkcję tych drezyn.

W 1839 r. Szkocki wynalazca Kirkpatrick MacMillan opracował pojazd z mechanizmem napędowym, dzięki czemu nie było potrzeby odpychania się od ziemi podczas jazdy, jak było to w przypadku drezyn. Pojazd poruszał się poprzez naprzemienne ruchy nogami do przodu oraz do tyłu. W 1842 r. MacMillan przejechał, liczącą 229 km trasę z Courthill do Glasgow i z powrotem, na której osiągnął średnią prędkość ok. 13 km/h.

Dalszy rozwój jednośladów miał miejsce we Francji. W 1860 r. Pierre Michaux, wzbogacił on drezynę w pedały, które umocował do przedniego koła. Wynalazca ten wraz ze swoim synem Ernestem otworzył wytwórnię welocypedów. Od 1861 r. umieszczali oni mechanizm korbowy na piaście przedniego koła. Jeździec wprawiał pojazd w ruch, obracając pedałami. Aby uzyskać większą prędkość, zaczęto następnie zwiększać przednie koło, natomiast tylne zmniejszać, aby poprawić własną stabilność pojazdu. Prowadziło to do ogromnych różnic w wymiarach kół, gdzie przednie było czterokrotnie większe od tylnego. Ten typ roweru został nazwany bicyklem.

W 1870 r. powstał rowerariel-cycle, który jako pierwszy był produkowany seryjnie.

W 1888 r. w Anglii dodatkowo została opatentowana opona pneumatyczna, dzięki której łatwiej było jeździć na rowerze. Dokonał tego pochodzący z Belfastu, weterynarz John Dunlop. Od tej pory kształt roweru zmieniał się, ale nieznacznie od pierwowzoru.

Niemal pół wieku po MacMillanie, w 1879 r. Anglik Harry John Lawson ponownie skonstruował rower z napędem na tylne koło, ale napęd był przekazywany za pomocą obecnego łańcucha. Po tym dokonaniu niejaki John Starley zmienił konstrukcję, tak aby obydwa koła były jednakowej wielkości, a sama rama była w kształcie czworokąta. W1885 r. John Starley rozpoczął produkcję pojazdu pod nazwą Rover, która znana jest do dziś. Rozpoczął się wówczas złoty wiek w historii roweru.

Dopiero w 1979 r. w Stanach Zjednoczonych powstał pierwszy rower górski, który był już znakomitym środkiem transportu znanym i wykorzystywanym do dzisiaj. Rower ten jest cały czas udoskonalany.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.